Atlas ptaków Polski południowo-wschodniej 2014-2021
Atlas realizowany jest za pomocą najnowocześniejszych narzędzi programistycznych oraz z pomocą struktur GIS (oprogramowania do przedstawiania danych na mapach).
Celem projektu jest uzyskanie informacji o aktualnym rozmieszczeniu awifauny lęgowej i zimującej Polski południowo-wschodniej oraz ocena jej liczebności. Atlas 2014-2021 jest powtórzeniem badań wykonanych w latach 1985-1991 (Atlas ptaków lęgowych Małopolski) i w sezonach zimowych 1984/1985-1999/2000 (Atlas ptaków zimujących Małopolski) jednak z wykorzystaniem metod zbierania i analizy danych, jakie w tamtym czasie nie istniały lub nie były używane w naszym kraju. Obecnie inicjujemy te działania, by stworzyć podstawy do porównań zmian liczebności w latach następnych i wdrażamy stały program monitorowania zmian w naszej awifaunie.
Obszar i termin realizacji badań
Obszar badań atlasowych obejmował, tak samo jak poprzednio, trzy duże jednostki fizycznogeograficzne: Wyżynę Małopolską, Podkarpacie i Karpaty. Granice tych jednostek uległy niewielkim modyfikacjom od czasu realizacji poprzedniego atlasu. Badania terenowe w okresie lęgowym zostały wykonane w ciągu 7 sezonów (2014-2020), a badania zimowe w sezonach: 2014/15-2020/21.
Po zakończeniu procesu weryfikacji poprawności obserwacji przez autorów odpowiedzialnych za poszczególne gatunki, obecnie trwa etap opracowywania rozdziałów gatunkowych. Szacowany termin wydania monografii to 2025 r.
Metodyka
Współczesne projekty atlasowe (badające rozmieszczenie i liczebność gatunków) wykorzystują z reguły dane uzyskane w ramach dwóch różnych typów kontroli terenowych:
1. kontroli jakościowych (nazywanych w naszym projekcie również kontrolami atlasowymi), których celem jest zebranie jak najpełniejszej informacji o gatunkach, występującym w danym polu atlasowym.
2. kontroli ilościowych, które mają na celu dostarczenie danych mogących służyć do generowania szacunków liczebności, czy też informacji o przestrzennym zróżnicowaniu zagęszczenia populacji.
Projekt „Atlas ptaków Polski południowo-wschodniej 2014-2021” zakładał oparcie zbierania danych o obydwa typy kontroli. Obserwator deklarujący do skontrolowania w danym sezonie lęgowym lub zimowym dane pole atlasowe, optymalnie wykonywał na nim zarówno kontrole jakościowe, jak i ilościowe.